Pointe De La Torche - Plomeur - bovenaanzichtPointe De La Torche - Plomeur - bovenaanzicht
©Pointe De La Torche - Plomeur - bovenaanzicht |A. Lamoureux
Plomeur La Torche

De emblematische Pointe de La Torche vormt het zuidelijke puntje van de prachtige baai van Audierne. Hier bij La Torche is surfen koning! Plomeur heeft ook een aangenaam landschap en een aantal erfgoedschatten, waaronder kapellen en megalieten.

Routebeschrijving

Een "Surfstad" label en een cultureel aanbod

Plomeur is een dorp met eenzeer lange geschiedenis. Van de prehistorie tot de opstand van Red Bonnet, het dorp heeft veel sporen van zijn verleden bewaard.

Plomeur is vooral de surfbestemming van de Bigouden. De beroemde spot bij La Torche was eerst bekend om het windsurfen en daarna om het surfen. Honderden surfprofessionals en atleten hebben de golven al bedwongen. De spot is daarom ideaal voor zowel ervaren surfers als beginners onder begeleiding van een surfinstructeur.

Maar voordat het een surfstrand is, is La Torche eerst en vooral een landtong. Dit rotsachtige voorgebergte, dat sinds 1965 op de natuurlijst staat, steekt uit in de oceaan en is de beste keuze om een zonsondergang te bewonderen. Het is zelfs de enige landtong in de meest zuidelijke baai van Audierne.

Als de golven je sprakeloos maken, maar het verleden je aanspreekt, ga dan naar de top van de landtong. Een overdekte wandelroute, geklasseerd als Historisch Monument, vertelt het verhaal van het verre verleden.

De must-haves

Beg an Dorchenn of de Pointe de La Torche, is een schiereiland dat de baai van Audierne (in het noorden) scheidt van de baai van Pors Carn (in het zuiden). Het schiereiland is ongeveer 500 m lang en 100 m breed en rijst op tot een heuvel van 16 m hoog waarop een tumulus en een dolmen rusten.

Het is de Bretonse surfspot bij uitstek en ook een geweldig uitkijkpunt over de 15 km lange baai van Audierne.

Volg de paden om deze uitzonderlijke natuurlijke omgeving te behouden!

Er zijn verschillende megalithische vindplaatsen verspreid over het gebied:

  • Beg An Dorchenn: deze dolmen staat al 6.000 jaar op de top van de Pointe de La Torche en is een must-see. Hier zijn menselijke botten gevonden die dateren uit het neolithicum.
  • Alignements de Lestriguiou: aan het begin van de 19e eeuw bevatte deze site meer dan 600 menhirs. Stel je ze voor verspreid over 1 km, in 4 rijen. Hun oriëntatie was die van de zonsopgang tijdens de winterzonnewende. Vandaag de dag zijn er nog ongeveer vijftig menhirs over, die de plunderingen uit het verleden hebben overleefd. (Volg de borden naar de Chapelle de la Madeleine in Penmarc’h)
  • Dolmen de Kerugou: hier werd in 1876 voor het eerst aardewerk van een bepaald type ontdekt, dat sindsdien bekend staat als de “Kerugou-stijl”. Dit type aardewerk was rond 3000 v. Chr. wijdverspreid in Zuid-Bretagne en wordt gekenmerkt door zijn verticale geribbelde decoratie. De T-vormige dolmen heeft een gang en een gecompartimenteerde kamer.
  • Kerfland menhirs: een lijn van drie menhirs die noord-zuid gericht zijn. Er werden vuurstenen gevonden tijdens de opgravingen.

In de regio Bigouden zijn veelblokhuizen uit de Tweede Wereldoorlog te vinden.

De Pointe de La Torche, een ideale wachtpost, heeft er verschillende, waaronder een opmerkelijk exemplaar op de top van zijn heuvel. Andere kleinere blokken van gewapend beton liggen verspreid langs het strand aan de rechterkant.

Het gebouw ligt in een landelijke bocage en dateert uit de 13e eeuw. De preekstoel aan de buitenkant wordt bekroond door een heel oud kruis. Binnen staan een aantal beelden uit de 16e en 17e eeuw.

In 1675 was Tréminou het middelpunt van de opstand van de Red Bonnet. De fontein staat in Lestreminou, 500 meter naar het zuiden. In het westen, op 150 meter van de kapel, op een helling, getuigt een stele uit de ijzertijd van oude Keltische culten.

Tot de Revolutie was “Beuzeg” een grote parochie.

Het glas-in-loodraam met vier vakken is opmerkelijk. In 2003 werd er een glas-in-loodraam geïnstalleerd met de afbeelding van de heilige Budog (de patroonheilige van de kapel) en zijn leerling de heilige Gwénolé.

Binnen staan beelden van Pieta en drie gotische maagden uit de 14e en 15e eeuw. De calvarieberg dateert uit de 16e eeuw en de fontein (500m verderop) uit de 17e eeuw.

De Cap Caval bagad

De doedelzakgroep Cap Caval uit Plomeur is uitgegroeid tot een van de belangrijkste spelers in de Bretonse muziek en promoot de reputatie van de regio Bigouden en Bretagne over de hele wereld! De groep bestaat uit een zestigtal muzikanten die allemaal doedelzak, bombard, snaartrom en percussie bespelen.

Elk jaar presenteert de doedelzakgroep Cap Caval nieuwe composities die traditionele Bretonse muziek combineren met hedendaagse invloeden.

“De Bretonse muziek moderniseren zonder haar op te offeren” is de uitdaging die ze zichzelf elk jaar stelt door nieuwe melodieën te creëren die door haar muzikanten met brio worden uitgevoerd.

De bagad is meermaals uitgeroepen tot “kampioen van de Bretonse bagadoù” !

FAQ

Vervolg je weg in de regio Bigouden