Île-Tudy in de BigoudenÎle-Tudy in de Bigouden
©Île-Tudy in de Bigouden|A. Lamoureux

Île-Tudy

Dit is het schiereiland van de regio Bigouden. Met zijn smalle straatjes vol lokale geschiedenis combineert het de charme van oude stenen met een natuurlijk erfgoed.

Routebeschrijving

Het schiereiland kleine vissershuisjes

Dit voormalige vissersdorp, ooit een echt eiland, ligt aan de ingang van de riviermonding van Pont-l’Abbé. Het insulaire karakter geeft het een rustige, gejodeerde sfeer.

Voordat dit kleine stukje land werd verbonden met het vasteland, stroomde het water vrij naar het noorden, grenzend aan de gemeente Combrit. Île-Tudy bleef een eiland tot 1852, toen de Kermor-dijk werd gebouwd om de kloof met het vasteland te overbruggen.

Er zijn veel kleine vissershuisjes van steen of gewoon wit geschilderd. De met bloemen gevulde vensterbanken strekken zich uit langs de smalle straatjes, overblijfselen van het 15e en 16e eeuwse dorp.

Rondtoeren op Île-Tudy is zeelucht inademen aan de oostkant, genieten van de fijne zandstranden met je gezin en een glimp opvangen van de Pointe de Combrit Sainte-Marine in de verte.

Aan de westkant is het estuarium van Pont-l’Abbé een rijk, levend natuurlijk erfgoed. Zeldzame vogels, schelpdieren, oesters, vissers en kajakkers delen het gebied.

In 2024 nam de gemeente Île-Tudy deel aan het programma“Le Village préféré des Français” (Het favoriete dorp van de Fransen) gepresenteerd door Stéphane Bern. Het behaalde de negende plaats.

De must-haves

De Perdrix-toren, nu het embleem van de gemeenten Île-Tudy en Loctudy, werd op zee geïnstalleerd bij deingang van de vissershaven van Loctudy om een gevaarlijke rots voor schepen aan te geven.

Maar voordat het een permanent bouwwerk werd, was het eerst een eenvoudige houten mast (1872) en werd het daarna een baken met een licht (1886). De huidige koepel van 17,40 m werd in 1889 gebouwd.

Hij begon te werken in 1918. Aanvankelijk was het rood geschilderd, maar in 1947 kreeg het zijn beroemde zwart-wit geblokte patroon van 64 vierkanten.

In 2000 vervingen rode en groene boeien zijn rol als maritieme wegwijzer. Maar de Patrijs bestaat nog steeds, als decoratief element in het landschap.

Het is niet langer essentieel voor de scheepvaart, maar het werd niet vernietigd op verzoek van de twee betrokken gemeenten.

  • Rue des Dentellières: in 1905 runde zuster Suzanne Vidélo een borduur- en kantatelier met Ierse steken. Dit atelier, gevestigd in wat nu de Rue des Dentellières is (de naam die de gemeente aan haar gaf), werd opgericht om de armoede te verlichten die het eiland trof na het verdwijnen van de vis, de enige bron van inkomsten van dit vissersdorp. Het borduurwerk dat door de plaatselijke bevolking werd gemaakt, werd verkocht aan toonaangevende Parijse couturiers.
  • Rue de la Poste: op nr. 8 vind je het kleinste huis van het eiland! De deur aan de Rue de la Poste geeft uit op de enige kamer in het huis.
  • Schuilplaats voor zeelieden: Jacques de Thézac stond aan de basis van de bouw van schuilplaatsen voor zeelieden in Bretagne. De schuilplaats op Île-Tudy was de 9e die werd gebouwd. Deze schuilplaatsen waren plaatsen om elkaar te ontmoeten, te studeren, betrokken te raken en alcoholisme te bestrijden. Ze namen vaak een centrale plaats in het dorp in. Het zeemanshuis van Île-Tudy, dat steeds minder werd bezocht na de sluiting van de conservenfabrieken en de emigratie van de vissers naar andere Bigouden havens, werd in 1933 verkocht aan een particulier.
  • Het huis van de barkeeper: dit huis, gelegen op de hoek van de venelle du Délestage en de rue des Pêcheurs, is volledig opgetrokken uit graniet en dateert uit de 18e eeuw. Barkenmeesters waren kapiteins van zeilschepen met een capaciteit van 20 tot 30 ton.
  • Maison de la tour: een ongewoon huis uit de 19e eeuw. Het meet 3 m x 3 m x 3 verdiepingen – een echte kubus!

In 1857 was het een van de allereerste Bigouden conservenfabrieken die zijn deuren opende op Île-Tudy. De bel die het begin van de werken aangaf, hangt nog steeds aan de gevel van het huis van de vroegere eigenaars. Later kwamen daar de conservenfabrieken van Divanach en Lecointre bij.

In de jaren 1960 kwam er na een eeuw geschiedenis een einde aan de sardienenindustrie op het schiereiland.

De gebouwen van de fabrieken Canaud en Divanach worden nu gebruikt door het nautisch centrum en de conservenfabriek van Lecointre is het Berry-Tudy centrum geworden.

Om alles te weten te komen over het erfgoed van Île-Tudy, kun je een kijkje nemen bij de tien interpretatiepanelen die in de smalle straten van de gemeente zijn geplaatst en de exacte locaties vinden op de stadsplattegrond.

  • Paneel 1: De Jouet des Flots
  • Paneel 2: De razzia van 20 juni 1944
  • Paneel 3: De kerk van Saint-Tudy
  • Paneel 4: De vuurtoren van Perdrix
  • Paneel 5: De pointe conservenfabriek en de scheepshelling
  • Paneel 6: De place de la cale en het zeemanshuisje
  • Paneel 7: Rue des Dentellières
  • Paneel 8: De villa Kermaria
  • Paneel 9: De watervliegtuig basis

Om uw bezoek voort te zetten...

Van de ene oever naar de andere met de P'tit Bac

Neem aan het einde van de boothelling bij Île-Tudy de voetgangersveerboot voor een bliksemstart van 5 minuten naar de jachthaven van Loctudy.

Je kunt je fietsen meenemen aan boord van het bootje en je tocht voortzetten langs fietsroute 45 en verder over de bewegwijzerde wandelpaden.

Praktische informatie: De p’tit bac vaart dagelijks van april tot september. De dienst wordt verzorgd door Les Vedettes de l’Odet.

FAQ

Vervolg je weg in de regio Bigouden